Czy przeciwciała monoklonalne w migrenie są bezpieczne?
W randomizowanych badaniach klinicznych większość zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem miała nasilenie łagodne do umiarkowanego, a te, które prowadziły do przerwania terapii, występowały rzadko (≤ 1–4%). Najczęściej zgłaszanym zdarzeniem niepożądanym było występowanie reakcji w miejscu wstrzyknięcia, w tym: bólu, stwardnienia i rumienia po zastosowaniu preparatów podskórnych. Nie zgłoszono żadnych dowodów na hepatotoksyczność przeciwciał monoklonalnych. W badaniach klinicznych nie pojawiły się też żadne sygnały dotyczące bezpieczeństwa sercowo-naczyniowego ani immunologicznego.
U kogo nie stosować przeciwciał monoklonalnych?
Nie należy stosować przeciwciał monoklonalnych u kobiet ciężarnych i karmiących, u osób uzależnionych od alkoholu i/lub substancji psychoaktywnych, u pacjentów z wywiadem w kierunku chorób sercowo-naczyniowych oraz u osób z ciężkimi zaburzeniami psychicznymi.
Dane na temat bezpieczeństwa i skuteczności tych leków u pacjentów w wieku poniżej 18 lat i powyżej 70 lat nie są wystarczające. Niektóre rekomendacje dopuszczają stosowanie przeciwciał monoklonalnych u dzieci z ciężką migreną, które mają więcej niż 8 dni z bólem głowy w miesiącu, po niepowodzeniu minimum dwóch rodzajów terapii.
Czy wszystkie przeciwciała monoklonalne są dostępne dla pacjentów?
Fremanezumab, galkanezumab i erenumab zostały już zatwierdzone w USA i Europie. W Polsce dostępny jest erenumab i fremanezumab. Leki te są pełnopłatne.
Kiedy zaleca się stosowanie przeciwciał monoklonalnych?
Bardzo możliwe, że przeciwciała monoklonalne staną się w przyszłości lekami pierwszego rzutu. Na ten moment mają zastosowanie w profilaktyce migreny u pacjentów, u których nie udało się przeprowadzić co najmniej dwóch standardowych terapii doustnych – po niepowodzeniach dwóch dostępnych, a także przy braku możliwości stosowania innych form leczenia z powodu chorób współistniejących lub działań niepożądanych. Jedynym kryterium nakazującym wcześniejsze wykorzystanie terapii doustnych wydają się wysokie koszty leczenia. Ważnym aspektem wpływającym na decyzje terapeutyczne jest to, że przeciwciała monoklonalne są również skuteczne u pacjentów z migreną nadużywających leków przeciwbólowych oraz ze współistniejącą depresją lub z zaburzeniami lękowymi.
Jak długo trzeba stosować przeciwciała monoklonalne?
Leczenie przeciwciałami monoklonalnymi zaleca się prowadzić przez 6–12 miesięcy. Pojawiają się już dowody na bezpieczeństwo i skuteczność ich długofalowego stosowania.
Jak mogę sprawdzić czy kwalifikuję się do leczenia przeciwciałami monoklonalnymi?
Decyzję o włączeniu leczenia przeciwciałami monoklonalnymi podejmuje lekarz neurolog. Leki wydawane są na receptę. Aby rozpocząć terapię należy udać się na konsultację neurologiczną, podczas której lekarz oceni wskazania i przeciwwskazania oraz przedstawi wszystkie informacje związane ze sposobem podawania leku. W trakcie leczenia konieczne jest prowadzenie dzienniczka migrenowego.