Migrena przewlekła polega na utrzymywaniu się częstych i silnych dolegliwości bólowych, które wcześniej pojawiały się tylko okresowo, a także braku lub bardzo słabej reakcji na stosowane leki przeciwbólowe. Bóle głowy występują wtedy min. przez 15 dni w miesiącu. Większość chorych skarży się na codzienne, uporczywe bóle głowy, które znacznie ograniczają codzienne funkcjonowanie.
Proces chronifikacji migreny dotyczy 2,5%-4,6% chorych/rok i polega na stopniowej intensyfikacji nasilenia oraz częstości występowania bólów głowy, najczęściej współistniejąc z komponentą polekową (tzw. polekowe bóle głowy z odbicia, ang. Medication Overuse Headache, MOH). MOH definiowane są jako >10 dni/miesiąc pobierania tryptanów, ergotaminy lub opioidów lub >15 dni/miesiąc pobierania NLPZ lub kombinacji min. 2 leków [Headache Classification Committee of the International Headache Society (IHS),].
Co ciekawe, u ok. 50% chorych z przewlekłą migreną odstawienie leków p/bólowych powoduje redukcję częstości bólu głowy i powrót do migreny epizodycznej. To obrazuje jak niebezpiecznym zjawiskiem dla chorego może być stałe pobieranie leków przeciwbólowych. Obecnie chorzy mają nieograniczony dostęp do leków bez recepty, ale i nieświadomość zagrożeń z tego wynikających. Prowadzi to do zwiększania dawki leku lub używania koktajli lekowych, a także zwiększa ryzyko uszkodzenia narządów wewnętrznych.
Z uwagi na wspomnianą komponentę polekową definicja przewlekłej migreny obejmuje ból głowy (typu napięciowego i/lub migrenowego) w czasie min. 15dni /mies przez >3 mies (przy czym ból migrenowy musi występować przez min. 8 dni/mies ), z- lub bez towarzyszących bólów głowy [Headache Classification Committee of the International Headache Society (IHS),].
Przewlekła migrena wymaga stałej profilaktycznej farmakoterapii. Nie stosujemy tutaj klasycznych leków przeciwbólowych, gdyż ich nadużywanie może prowadzić do tzw. polekowych bólów głowy z odbicia.
Do leczenia przewlekłej migreny rekomendowane są:
