Technologia wirtualnej rzeczywistości wykorzystywana jest głównie w chorobach układu nerwowego – u pacjentów po udarze mózgu, z chorobą Parkinsona, z przewlekłym bólem, ale też i w psychiatrii i psychoterapii – u pacjentów z fobiami, zaburzeniami lękowymi, z autyzmem czy zespołem stresu pourazowego.
Ten rodzaj rehabilitacji wykorzystywany jest przede wszystkim w schorzeniach, gdzie nie mamy potrzeby jedynie poprawy siły mięśni konkretnej części ciała, a tak naprawdę musimy rehabilitować wszystkie obszary zanikającego lub źle funkcjonującego mózgu oraz stymulować wiele szlaków neuronalnych.