Terapia z użyciem systemów do wirtualnej rzeczywistości rozwija się bardzo prężnie już od kilkunastu lat i stanowi obszar zainteresowania naukowców na całym świecie.
Koncepcja wykorzystania wirtualnej rzeczywistości do leczenia zaburzeń ruchowych i poznawczych polega na poprawie neuroplastyczności mózgu czyli zdolności komórek nerwowych do zmiany połączeń i zachowania w odpowiedzi na nowe informacje. Kiedy patrzymy jak inni się poruszają – możemy poruszać się lepiej, a kiedy wizualizujemy sobie ruchy, które chcemy wykonać – możemy poruszać się lepiej w realnym życiu. Ta zasada działa, bowiem jedne obszary mózgu mogą kompensować zaburzenia w innych szlakach neuronalnych odpowiedzialnych np za chód, tak jak w przypadku głębokich struktur mózgu dotkniętych procesem neurodegeneracyjnym w chorobie Parkinsona.
