Dietoterapia jest to postępowanie terapeutyczne polegające na planowaniu i realizacji żywienia, którego celem jest leczenie określonej jednostki chorobowej. Najczęściej stanowi uzupełnienie farmakoterapii przyspieszając proces powrotu do zdrowia, obniżając ryzyko powikłań oraz interakcji leków z żywnością. W przypadku niektórych chorób zastosowanie odpowiedniego jadłospisu może być jedynym skutecznym postępowaniem terapeutycznym (np. w celiakii).
Dietoterapia znajduje zastosowanie w leczeniu wielu chorób, których występowanie jest zależne od czynników żywieniowych. Możemy do nich zaliczyć: otyłość, cukrzycę i insulinooporność, miażdżycę czy chorobę niedokrwienną serca. Jest niezbędna w chorobach układu pokarmowego oraz alergiach. Może stanowić uzupełnienie leczenia chorób neurodegeneracyjnych oraz autoimmunologicznych.
Skuteczność dietoterapii zależy od jednostki chorobowej, zastosowanej interwencji żywieniowej oraz współuczestnictwa pacjenta w procesie. W ramach Instytutu dietetyk pozostaje w stałym kontakcie z lekarzami innych specjalizacji, aby kierunek dietoterapii był spójny z zleconym leczeniem farmakologicznym.
Zalecenia opieramy na aktualnych standardach dotyczących żywienia klinicznego tworzonych przez instytucje takie jak np. Instytut Żywności i Żywienia, Polskie Towarzystwo Dietetyki, Polskie Towarzystwo Diabetologiczne, Polskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, Polskie Towarzystwo żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu czy Europejskie Towarzystwo Żywienia Klinicznego i Metabolizmu. Śledzimy na bieżąco doniesienia na temat nowinek dietetycznych i możliwości ich zastosowania w praktyce klinicznej. Opieramy się na metodach, których skuteczność została udokumentowana w badaniach naukowych. Łączymy teorię z praktyką, aby udowodnić, że żywienie w chorobie może przynosi nie tylko poprawę stanu zdrowia, ale również przyjemność.
Obejmuje jednostki chorobowe przebiegające z zaburzeniami glikemii takie jak np. cukrzyca w tym ta występująca w ciąży czy insulinooporność. Celem leczenie jest uzyskanie wyrównania metabolicznego, zapobieganie ewentualnym powikłaniom oraz minimalizacja skutków odczuwania choroby. W ramach leczenia dietetyk pozostaje we współpracy z lekarzem diabetologiem i jeśli zachodzi taka konieczność lekarzami innych specjalizacji. Edukacja pacjentów z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej może obejmować ogólne zalecenia żywieniowe i/ lub planowanie indywidualnych jadłospisów. W każdym przypadku pacjent otrzymuje materiały, które pomogą mu wdrożyć założenia diety w codziennym życiu.
Ma za zadanie skuteczną normalizację masy ciała i poprawę parametrów metabolicznych takich jak poziom glikemii, ciśnienie tętnicze czy poziom cholesterolu. Jest długotrwałym procesem nastawionym na utratę głównie tkanki tłuszczowej i zmniejszenie obecnych w organizmie stanów zapalnych. Głównym jego celem poza utratą masy ciała jest nauka prawidłowych nawyków żywieniowych pozwalająca obniżyć ryzyko efektu jo-jo. W jej ramach opiekujemy się również pacjentami przygotowującymi się lub już po przebytych operacjach bariatrycznych. Zalecenia żywieniowe oraz jadłospisy ustalane są indywidualne w odniesieniu do stanu zdrowia, preferencji żywieniowych oraz statusu rodzinnego. Jeśli zajdzie taka potrzeba dietetyk pozostaje w stałym kontakcie z lekarzami innych specjalizacji oraz psychologiem, którego wsparcie może pomóc w osiągnięciu indywidualnych celów terapii.
Ma za zadanie obniżenie ryzyka wystąpienia powikłań wynikających z istniejących chorób kardiologicznych. Jej celem jest poprawa lipidogramu, czyli stężeń frakcji cholesterolu oraz trójglicerydów a także normalizacja ciśnienia krwi. Jeśli u pacjenta występuje nadwaga lub otyłość dążmy do obniżenia masy ciała w tempie nieniosącym ryzyka rozwoju dalszych powikłań zdrowotnych. Zalecenia oraz jadłospisy ustalane są indywidualnie w zależności od stanu zdrowia, preferencji smakowych, stopnia aktywności i umiejętności kulinarnych pacjenta.
Ma za zadanie zwiększyć skuteczność terapii chorób neurologicznych. Jej celem jest prawidłowe odżywienie układu nerwowego, wyrównanie niedoborów pokarmowych, zapobieganiu nadmiernej masie ciała, ale również niedożywieniu a także możliwym interakcjom leków z żywnością. Opieka dotyczy nie tylko samych chorych, ale również ich rodzin, które często są zaangażowane w procesy terapeutyczne. Zalecenia oraz jadłospisy ustalane są indywidualnie w zależności od stanu zdrowia, preferencji smakowych, stopnia aktywności i umiejętności kulinarnych pacjenta.
Jej zadaniem jest wspomaganie pracy układu odpornościowego, poprawa składu mikroflory jelit, eliminacja pokarmów powodujących nadwrażliwość i łagodzenie stanów zapalnych. Do tego typu chorób zaliczamy schorzenia takie jak np. reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), Hashimoto, stwardnienie rozsiane (SM), toczeń czy łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS). W ich przebiegu dochodzi do niszczenia tkanek organizmu na skutek zaburzeń pracy układu immunologicznego. Wśród czynników środowiskowych, które w 75% wpływają na ryzyko rozwoju choroby wymienia się nieprawidłową dietę. Odpowiednio zaplanowany jadłospis eliminuje składniki pokarmowe, które powodują reakcje nadwrażliwości, poprawia skład mikroflory jelitowej, wzmacnia odporność i zmniejsza obecne w organizmie stany zapalne. Pozwala to w dłuższej perspektywie zwalniać postęp choroby i łagodzić jej objawy.
Jej celem jest wyciszenie reakcji układu odpornościowego prezentowanej na różne alergenne składniki żywności. Obejmuje zarówno diety eliminacyjne jak i eliminacyjno-rotacyjne. W pierwszym przypadku wyklucza się czynnik powodujący nieprawidłową odpowiedz układu immunologicznego. Jeśli jednak pacjent cierpi na liczne alergie wprowadza się rotację produktami tak by zapobiec dalszej alergizacji na tolerowane dotychczas składniki żywności. Planowanie jadłospisów odbywa się na podstawie dostępnych, wiarygodnych testów diagnostycznych.
